राधा -- मुरारी
कुठे लोपला नाद वेणुचा
कुठे हरपला वास हरीचा
विरून गेली कुठे निळाई
शोधून थकले ठाई ठाई
गोकुळीचा श्रीरंग सखा
हरवलास तू कुठे असा
लपंडाव नको रे सारखा
कासावीस झाली राधिका
तेथूनी आली हाक अंतरी
वास असे हरीचा चराचरी
वृथा जाहली कळकळ सारी
साक्षात उभा श्याम मुरारी....
अश्रु ओघळे गालावरती
रास रंगला राधेसोबती
विसरून मीपण भान हरपती
मीपण नुरले गोकुळीच्या धरती....
अमिता🌸✍️
©Amita
#kanha
#marathi