"White ଶେଷ ଧାଡ଼ିର ମଣିଷ ମଣିଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ପାର୍ଥକ୍ୟ ବୋଧେ ଶେଷ ଧାଡ଼ିର ମାନକ ମାନକ ମେନେ, ଏଇ ଯେମିତି ଧନ, ଜ୍ଞାନ, ସମ୍ମାନ ବୋଧେ ଏମିତି କିଛି ସ୍ଥିତିରୁ ଚିହ୍ନଟ ହୁଅନ୍ତି ଶେଷ ଧାଡ଼ିର ମଣିଷ ସେମାନେ ଶେଷ ଧାଡ଼ିରେ ଥାଆନ୍ତି ସତ କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ତାଙ୍କର କିନ୍ତୁ ଆଗ ଧାଡ଼ିରେ ସେମାନେ ହିଁ ଟାଣି ନିଅନ୍ତି ଅକ୍ଳେଶରେ ଜାତୀ ନନ୍ଦିଘୋଷକୁ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ତୁମ ପାଦତଳେ ଥିବା ଏହି ରାସ୍ତା ତୁମେ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଥିବା ଛାତ ତୁମେ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସୁରମ୍ୟ ଅଟ୍ଟାଳିକା ତୁମେ ଛାଡ଼ି ଆସିଥିବା ଇତିହାସ ତୁମେ ପଢିଥିବା ଭୂଗୋଳ ସବୁଠି ସେମାନଙ୍କ ରକ୍ତିମ ସ୍ବାକ୍ଷର ରହିଛି ଏଇ ଦେଖୁନା ବାହାରିଥିବା ଶୋଭାଯାତ୍ରାକୁ ସମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହି ସେମାନଙ୍କ ମୂଲ୍ୟକୁ ହେଲେ ବୁଝିବା ଲୋକେ ଠିକ୍ ଠହରେଇ ଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସ୍ବରର ଶକ୍ତି କେତେ ଦମଦାର୍ ଏତେ ପରେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ସର୍ବଦା କାହିଁକି ରହି ଯାଇଛନ୍ତି ଶେଷ ଧାଡିରେ ହଁ, ପ୍ରଶ୍ନ ତ ନିଶ୍ଚୟ ଉଠିବ ହେଲେ ଉତ୍ତର କ'ଣ କିଛି ନାହିଁ ନା ଏହା ଏକ ଅଭିଶପ୍ତ ପରମ୍ପରା ଯାହାର କୈାଣସି ଅନ୍ତ ନାହିଁ । ©Tafizul Sambalpuri "