White दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती... मिठीत येवून मोहरणारा, एक गुलाबी श्वास ती... मरुस्थलातील वाटाड्या मी ,मृगजळाचा भास ती... दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती... लाजताना लाजरीला पाहिले ना मी जरी.. गाज तिच्या स्पंदनांची,रुळते या ह्रिदयावरी... पहाटेचे स्वप्न ती,आभासी भास ती... दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती ... गंधासाठी शोधतो,लाजरा मोगरा तिला ... चंद्र थोडा थांबतो,पाहण्या तिच्या कला ... सागराची लाट ती,या मनाची वाट ती ... दूर आहे अंतराने अंतरीच्या पास ती.... मिठीत येवून मोहरणारा एक गुलाबी श्वास ती ..... ती... ©Pranil Pawar

Pranil Pawar

White किती आहे आयुष्य पुढे? किती आहे आयुष्य पुढे ना कुणास अजून कळलेले मग रुसवे फुगवे कशासाठी स्वछंदी जगावे आयुष्य उरलेले कुणी कुणास ना जन्मी पुरले नाती-गोती रमण्यासाठी काही रक्ताची,काही प्रेमाची आहे तोवर जगण्यासाठी कुणी कमी तर कुणी वाईट ज्याचे त्याचे मतभेद सारे करोडो चेहरे विभिन्न असताना का जगावे कुणी मनासारे असा घ्यावा अनुभव जगण्याचा क्षणालाही थांबावे वाटेल सुर्यास्त अन् सुर्योदयामधील प्रत्येक क्षण जगावा वाटेल इथेच जन्म अन् इथेच मरण देह ही क्षणीक नश्वर आहे साठा संचयही वाहून जाता सोबत पुरवेल ती माणूसकी आहे ✍️काव्यनिश ©nisha Kharatshinde

nisha Kharatshinde

White दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती... मिठीत येवून मोहरणारा, एक गुलाबी श्वास ती... मरुस्थलातील वाटाड्या मी ,मृगजळाचा भास ती... दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती... लाजताना लाजरीला पाहिले ना मी जरी.. गाज तिच्या स्पंदनांची,रुळते या ह्रिदयावरी... पहाटेचे स्वप्न ती,आभासी भास ती... दूर आहे अंतराने,अंतरीच्या पास ती ... गंधासाठी शोधतो,लाजरा मोगरा तिला ... चंद्र थोडा थांबतो,पाहण्या तिच्या कला ... सागराची लाट ती,या मनाची वाट ती ... दूर आहे अंतराने अंतरीच्या पास ती.... मिठीत येवून मोहरणारा एक गुलाबी श्वास ती ..... ती... ©Pranil Pawar

Pranil Pawar

White किती आहे आयुष्य पुढे? किती आहे आयुष्य पुढे ना कुणास अजून कळलेले मग रुसवे फुगवे कशासाठी स्वछंदी जगावे आयुष्य उरलेले कुणी कुणास ना जन्मी पुरले नाती-गोती रमण्यासाठी काही रक्ताची,काही प्रेमाची आहे तोवर जगण्यासाठी कुणी कमी तर कुणी वाईट ज्याचे त्याचे मतभेद सारे करोडो चेहरे विभिन्न असताना का जगावे कुणी मनासारे असा घ्यावा अनुभव जगण्याचा क्षणालाही थांबावे वाटेल सुर्यास्त अन् सुर्योदयामधील प्रत्येक क्षण जगावा वाटेल इथेच जन्म अन् इथेच मरण देह ही क्षणीक नश्वर आहे साठा संचयही वाहून जाता सोबत पुरवेल ती माणूसकी आहे ✍️काव्यनिश ©nisha Kharatshinde

nisha Kharatshinde