"बाबा बाबा बाबा जेव्हा पडतात शब्द कानात ! असंख्य वेदना होतात माझ्या काळजात ! का म्हनून गेले तुमच्या लेकरास सोडून बाबा तुम्ही दूर ! या परक्या जगात मला नाही कुणाकडूनही धीर ! बाबा बाबा जेव्हा पडतात शब्द कानात ! असंख्य वेदना होते माझ्या काळजात!! तुमच्या जाण्याची पोकळी कुणी भरू शकत नाही ! अन माझी आई पन बाबा पेक्षा मेहनतीत कमी नाही ! कसा विसरु बाबा तुमच लाभलेलं इवलंसं प्रेम ! आता माझी इकच इच्छा की मि पन होनार ! माझ्या बाबांसारखा सारखा सेम टू सेम ! बाबा बाबा जेव्हा पडतात शब्द कानात ! असंख्य वेदना होते माझ्या काळजात !! लेखन:- कोमल श्रीराम बंसोड ©आशिष गंगाधरजी चोले"