"White మహాకవి ఖలీల్ జిబ్రాన్ తన "ప్రవక్త" కావ్యంలో తల్లి దండ్రుల భాంధ్వ్యాన్ని గురించి ఎంత తాత్వికంగా చెప్పాడో చూడండి.... ✓మీ పిల్లలు మీపిల్లలు కారు. ✓స్వీయ కాంక్ష జీవితపు సంతతివారు. ✓వారు మీద్వారా వస్తారు కానీ మీ నుంచి కాదు. ✓వారు మీతో ఉంటారు గానీ మీకు చెందిన వారు కాదు. ✓వారికి మీప్రేమను పంచగలరు గానీ,మీభావాలను కాదు. ✓వారి భౌతిక దేహాలకు మీరు ఆశ్రయమివ్వగలరు గానీ వారి ఆత్మలకు కాదు...ఎందుకంటే వారి ఆత్మలు రేపటి ఆవాసంలో నివసిస్తాయి గనుక.కనీసం మీ కలల్లో కూడా అక్కడకు వెళ్ళలేరు. ✓వారిలా ఉండేందుకు మీరు ప్రయత్నించవచ్చు కానీ వారిని మీలా మార్చాలనుకోకండి... ✓ఎందుకంటే జీవితం తిరోగమించదు;నిన్నటి తోనూ మమేకం కాదు. ✓పిల్లలనే సజీవభాణాలను సంధించే విల్లులు మీరు.అనంతమార్గాన గల ఆ గురిని వీలుకాడు వీక్షిస్తాడు. ✓తన భాణాలు సుదూరంగా దుసుకుపోయేలా తన అఖండ శక్తితో వంచుతారు. ✓ఆ విలుకాని చేతిలో అలా మీరు వంగిపోవడం "ముదిమును"కూర్చేది కావాలి. ✓ఎగిరివెళ్ళే భాణాలను ఎంతగా ప్రేమిస్తాడో, స్థిరంగా నిలిచిన వింటిని అంతగా అభిమానిస్తాడు. ©VADRA KRISHNA "