You ,moon in the sky🙂 Please keep shining longer I can see in the dark, If you kept glowing stronger . I know thunder storms , Bringing back some cloud. with the force of envy they push you underground but once the storm go back, I know, you will shine. with more twinkling stars, sky enlights your spine. you straight in my life, sprinkling rays of hope. I know ,I am growing ; as I have a fate of cope. ©nalini turare

nalini turare

लाख खडे होंगे खिलाफ मेरे तू फरिश्ता बनके बस साथ रहना... सौ बार गिरके मै उठ जाऊंगी हाथ थामने तू बस साथ रहना.. कभी मंजिल भटक जाऊ मै तो तू रास्ता दिखाने साथ रहना. काटों पर मै चल लूंगी पर तू ऊंगली थामे साथ रहना खामिया निकालने लोक खडे है तू खूबिया गिनाने साथ रहना वो बिन बात जो ,उलझ पडे तो तू सबक सिखाने बस साथ रहना ©nalini turare

nalini turare

sunset nature "देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील" हाता मध्ये हात खांद्याला आधार.. अश्रूंची रूमाल, माझा तू होशील का? देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील का? हरले मी पून्हा रे... आधार देशील का?? देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील का? असे काळोखले सारे.. नाही चंद्र ,नाही तारे.. नाही सावलीची साथ अशी अंधारली रात.... या अंधारल्या राती, माझ तूझ्या मनामधी.. थोड थान भेटल का.. देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील का? आता आठवली ती वेळ.. मन झाल थोड क्षीण .. नव्हता पाठीराखा कोण.. तूझ्या वाचून...... त्या पाठीवरच्या हाताची थोडी थाप भेटल का? देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील का? हरले मी पून्हा रे... आधार देशील का?? देवा पून्हा माझी ,तू पाहाट होशील का ©nalini turare

nalini turare

एक किरदार निभाते निभातै सफर मे .. कई किरदार भी मिले थे.. राही बनकर मिले थे .. खूद कि कहानी लेकर .. और न जाने कैसे... मूझे बागी बना गए थे... ©nalini turare

nalini turare

जिंदगी अब एक सफर सी लगने लगी .. कही गाव कि साधगी थी तो कही शहरोंकी भीड मिली.. कही वक्त लगा कच्ची सडकोंपे ,तो पक्के रास्तों पर तेजी मिली.. कभी अपनों ने तोड दिया था जब,गैरोंने अपनापन दिया था. किसी ने पत्थर समझ के फेक दिया था तो किसीने हिरा समझके तराशा था.. सूरत कहीपे बिक रही थी मानो . तो कही पे मेहनत से ही वजूद था.. कही पे काटों की राहे थी और कही पे फरिश्तोंका बसेरा था. धूप कहीपे तेज थी बहोत. कहीपे तूफान भी डरावना था. कहि पे पहचान मिली बहोत थी तो कही पे लोगोंको पहचानने मे भूल हूई थी.. जिंदगी का ये सफर जारी था और ईंतहान सबको देना था.. चट्टान बनके दरिया मे,लहरोंको अब वापस करना था.. ©nalini turare

nalini turare