नुसती निरर्थक बोलणारी नको तर भावना समजून घेणारी हवी फक्त फोन वर वेळ काढणारी नको तर जवळ बसून आयुष्य काढणारी हवी... नेहमी माझंच खरं बोलून मन तोडणारी नको तर कधीतरी माघार घेऊन समजून घेणारी हवी सतत मनातील अपेक्षा मोडणारी नको तर न सांगता ही अपेक्षा पूर्ण करणारी हवी... वेळ मिळाली कधी तर आठवण करणारी नको तर वेळ काढून बोलणारी हवी नुसती लांबून काळजी करणारी नको तर भेटून प्रेमानं विचारपूस करणारी हवी... आयुष्यात अनेक येतील अनं जातील पण कायम मनात घर करून बसणारी हवी मनात राग ठेवून जबरदस्ती गोड बोलणारी नको तर मी मनवावं म्हणून प्रेमानं रुसणारी हवी... होतील कधी गैरसमज,भांडण अनं चुकाही पण कधीतरी भेटण्यासाठी तळमळ करणारी हवी जितकं प्रेम तितकंच महत्व ही द्यावं समोरच्याला इतकी तरी आपल्या नात्यासाठी कळकळ करणारी हवी... ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

तुझ्या डोळ्यांत जे साचलंय, कदाचित मी ते वाचलंय... फार काही नाही थोडे ओलसर वाटले, कुणासाठी सांग ते अश्रू आहेत दाटले ? तुझं अस्तित्व वाहतं इतरांना जपण्यावर, म्हणून स्वतःसाठी पाणी उरतं पापण्यांवर, जगाने पाहू नये इतकी काळजी घेतेस, हे असं करून स्वतःला किती त्रास देतेस, जिद्द दिसते तयांत भरारी घेण्याची, अस्तित्वाला तुझ्या उंचावर नेण्याची, तरी आपल्यांसाठी काहीसे भावूक होतात, हळवे क्षण आल्यावर काहीसे नाजूक होतात, तू इतके दिवस हे सारं स्वतःपाशी राखलंय, तुझ्या डोळ्यांत जे साचलंय, कदाचित मी ते वाचलंय... स्वप्नील हुद्दार . ©Swapnil Huddar

Swapnil Huddar

नुसती निरर्थक बोलणारी नको तर भावना समजून घेणारी हवी फक्त फोन वर वेळ काढणारी नको तर जवळ बसून आयुष्य काढणारी हवी... नेहमी माझंच खरं बोलून मन तोडणारी नको तर कधीतरी माघार घेऊन समजून घेणारी हवी सतत मनातील अपेक्षा मोडणारी नको तर न सांगता ही अपेक्षा पूर्ण करणारी हवी... वेळ मिळाली कधी तर आठवण करणारी नको तर वेळ काढून बोलणारी हवी नुसती लांबून काळजी करणारी नको तर भेटून प्रेमानं विचारपूस करणारी हवी... आयुष्यात अनेक येतील अनं जातील पण कायम मनात घर करून बसणारी हवी मनात राग ठेवून जबरदस्ती गोड बोलणारी नको तर मी मनवावं म्हणून प्रेमानं रुसणारी हवी... होतील कधी गैरसमज,भांडण अनं चुकाही पण कधीतरी भेटण्यासाठी तळमळ करणारी हवी जितकं प्रेम तितकंच महत्व ही द्यावं समोरच्याला इतकी तरी आपल्या नात्यासाठी कळकळ करणारी हवी... ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

तुझ्या डोळ्यांत जे साचलंय, कदाचित मी ते वाचलंय... फार काही नाही थोडे ओलसर वाटले, कुणासाठी सांग ते अश्रू आहेत दाटले ? तुझं अस्तित्व वाहतं इतरांना जपण्यावर, म्हणून स्वतःसाठी पाणी उरतं पापण्यांवर, जगाने पाहू नये इतकी काळजी घेतेस, हे असं करून स्वतःला किती त्रास देतेस, जिद्द दिसते तयांत भरारी घेण्याची, अस्तित्वाला तुझ्या उंचावर नेण्याची, तरी आपल्यांसाठी काहीसे भावूक होतात, हळवे क्षण आल्यावर काहीसे नाजूक होतात, तू इतके दिवस हे सारं स्वतःपाशी राखलंय, तुझ्या डोळ्यांत जे साचलंय, कदाचित मी ते वाचलंय... स्वप्नील हुद्दार . ©Swapnil Huddar

Swapnil Huddar